Συμφορητική προστατίτιδαείναι μια παθολογική διαδικασία στον προστάτη αδένα που προκαλείται από συμφόρηση. Δεν ανιχνεύεται παθογόνος χλωρίδα· η μικροσκόπηση των εκκρίσεων του προστάτη, του σπέρματος και των ούρων μπορεί να αποκαλύψει λευκοκύτταρα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν συνεχή πόνο στο περίνεο, δυσουρία. Τα διαγνωστικά βασίζονται στα αποτελέσματα της βακτηριακής καλλιέργειας βιοϋλικού και του TRUS. Δεν υπάρχει ενιαίο θεραπευτικό σχήμα για τη συμφορητική προστατίτιδα· συνταγογραφούνται μασάζ, φυσιοθεραπεία, αντιμικροβιακά φάρμακα και άλφα-αναστολείς. Απαιτείται ατομική προσέγγιση, λαμβάνοντας υπόψη τα υπάρχοντα συμπτώματα. Εάν η συντηρητική θεραπεία αποτύχει, είναι δυνατή η χειρουργική επέμβαση.
Γενικές πληροφορίες
Η προστατίτιδα μπορεί να είναι μολυσματική, που προκαλείται από την παρουσία παθογόνου μικροχλωρίδας ή στάσιμη, που σχετίζεται με συμφόρηση αίματος, κατακράτηση εκσπερμάτισης και εκκρίσεις προστάτη. Η συμφορητική ή συμφορητική προστατίτιδα (φυτικό ουρογεννητικό σύνδρομο, προστατίτιδα) είναι ένα ξεπερασμένο όνομα. Οι σύγχρονοι ειδικοί στον τομέα της ουρολογίας χρησιμοποιούν συχνότερα τον όρο «σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου χωρίς φλεγμονώδη απόκριση» (CPPS). Η προστατίτιδα εμφανίζεται στο 25% των ανδρών 35-60 ετών, η φλεγμονή που προκαλείται από συμφορητικές διεργασίες αντιπροσωπεύει το 88-90% του συνολικού αριθμού των περιπτώσεων. Η δυνητικά συμφορητική μορφή της νόσου υποστηρίζεται από παθογόνα που είναι σε μορφή L, στερεώνονται σε βιοφίλμ και δεν ανιχνεύονται με μεθόδους ρουτίνας.
Αιτίες
Τα αίτια της συμφορητικής προστατίτιδας μπορεί να σχετίζονται τόσο με τον ίδιο τον αδένα όσο και με εξωπροστατικούς παράγοντες. Η ακριβής αιτιολογία είναι άγνωστη, πιθανώς λόγω στασιμότητας των εκκρίσεων στον προστάτη ή είναι συνέπεια φλεβικής συμφόρησης στα όργανα της πυέλου και στο όσχεο. Ορισμένοι ουρολόγοι θεωρούν την πάθηση ως ψυχοσωματική. Η γραμμή μεταξύ βακτηριακής και βακτηριακής φλεγμονής είναι πολύ αυθαίρετη· με ανοσοκαταστολή οποιασδήποτε προέλευσης, λόγω της προσθήκης δευτερογενούς μικροχλωρίδας, η διαδικασία γίνεται μολυσματική. Η συμφορητική προστατίτιδα προκαλείται από:
- Εσωτερικά ουρολογικά αίτια. Λειτουργική ή δομική παθολογία της ουροδόχου κύστης: η απόφραξη του τραχήλου της μήτρας, η ανικανότητα του εξωτερικού σφιγκτήρα να χαλαρώσει κατά τις κινήσεις του εντέρου, η μειωμένη συσταλτικότητα του εξωστήρα συμβάλλουν στην κατακράτηση ούρων και, λόγω συμπίεσης των αγγείων, στη στασιμότητα του αίματος. Η υπερπλασία και ο όγκος του προστάτη, η στένωση της ουρήθρας και η αποφρακτική πέτρα της ουροδόχου κύστης θεωρούνται επίσης πιθανές αιτίες φλεβικής συμφόρησης.
- Συμπίεση. Η κυκλοφορία του αίματος παρεμποδίζεται λόγω συμπίεσης του φλεβικού πλέγματος από οπισθοπεριτοναϊκό όγκο, μεταστάσεις και εντερικές θηλιές γεμάτες με κόπρανα (δυσκοιλιότητα). Τα αγγεία του ουρογεννητικού πλέγματος διαστέλλονται, η ροή του αίματος επιβραδύνεται, οι ιστοί βιώνουν πείνα με οξυγόνο και αντικαθίστανται από μη λειτουργικές δομές. Μέρος του αίματος εναποτίθεται και απενεργοποιείται από την κυκλοφορία.
- Παράγοντες συμπεριφοράς. Η άρνηση της σεξουαλικής δραστηριότητας, η ακανόνιστη εκσπερμάτιση και η χρήση της διακοπτόμενης σεξουαλικής επαφής ως μέσο πρόληψης ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης προκαλούν ροή αίματος και διόγκωση του ιστού του προστάτη. Κατά τη διάρκεια της εκσπερμάτωσης, αυτός ο αδένας δεν αποστραγγίζεται πλήρως. Ο συνεχής αυνανισμός μπορεί να οδηγήσει σε συμφορητική προστατίτιδα, επειδή. . . Για την ανάπτυξη στύσης είναι απαραίτητη η ροή αίματος στα γεννητικά όργανα.
Προδιαθεσικοί παράγοντες περιλαμβάνουν τη χαμηλή σωματική δραστηριότητα, την υποθερμία και την υπερθέρμανση, την κακή διατροφή με υπεροχή των πικάντικων, καπνιστών τροφών. Το αλκοόλ και η νικοτίνη επηρεάζουν τον τόνο του αγγειακού τοιχώματος, διαταράσσουν τις διεργασίες οξειδοαναγωγής και τη διαπερατότητα, γεγονός που προκαλεί οίδημα. Οι κύριες προϋποθέσεις για το σχηματισμό συμφορητικής προστατίτιδας με επίδραση σε όλα τα όργανα της ανδρικής γεννητικής περιοχής (κυστίδια, όρχεις) θεωρούνται ανωμαλίες του αγγειακού συστήματος της πυέλου - βαλβιδική ανεπάρκεια, συγγενής αδυναμία του φλεβικού τοιχώματος.
Παθογένεση
Η περιφερική ζώνη του αδένα του προστάτη αποτελείται από αγωγούς που έχουν κακώς ανεπτυγμένο σύστημα παροχέτευσης, το οποίο εμποδίζει την εκροή εκκρίσεων. Καθώς ο προστάτης μεγαλώνει με την ηλικία, οι ασθενείς αναπτύσσουν παλινδρόμηση ούρων στους προστατικούς σωλήνες. Έχει σημειωθεί ότι πολλοί άνδρες που πάσχουν από προστατίτιδα είναι πιο επιρρεπείς σε αλλεργίες. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τέτοιοι ασθενείς μπορεί επίσης να υποφέρουν από αυτοάνοση μεσολάβηση φλεγμονής που προκαλείται από προηγούμενη λοίμωξη.
Η παλινδρόμηση ούρων προωθείται από στενώσεις της ουρήθρας, δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης και BPH. Η αντίστροφη ροή ακόμη και αποστειρωμένων ούρων οδηγεί σε χημικό ερεθισμό και φλεγμονή. Ξεκινά η ίνωση των σωληναρίων, δημιουργούνται προϋποθέσεις για προστατολιθίαση, η οποία αυξάνει την ενδοπορική απόφραξη και τη στασιμότητα των εκκρίσεων. Η ανεπαρκής αποστράγγιση των οξέων πυροδοτεί μια φλεγμονώδη αντίδραση, η αύξηση του οιδήματος συνοδεύεται από την εμφάνιση συμπτωμάτων. Η κατάσταση επιδεινώνεται από συμφόρηση (στάσιμο) αίματος στη λεκάνη.
Ταξινόμηση
Η γενική ταξινόμηση της προστατίτιδας περιλαμβάνει οξεία (Ι) και χρόνια (II) βακτηριακές μορφές. Η κατηγορία III περιλαμβάνει τον υποτύπο IIIa – CPPS με φλεγμονή και IIIb – CPPS χωρίς αυτό. Η συμφορητική προστατίτιδα θεωρείται εκδήλωση CPPS με απουσία φλεγμονώδους απόκρισης (IIIb). Υπάρχει μια κλινική διαφοροποίηση που λαμβάνει υπόψη τα παθογενετικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά της νόσου:
- Πρώτο στάδιο.Χαρακτηρίζεται από την επικράτηση διεργασιών εξίδρωσης, αποδημίας, αρτηριακής και φλεβικής υπεραιμίας, με αποτέλεσμα τη βλάβη στο μικροαγγειακό σύστημα και την καταστροφή του αδενικού ιστού. Οι αλλαγές αυτές καταγράφονται κατά τα πρώτα χρόνια από την έναρξη της νόσου. Η κλινική εικόνα στο πρώτο στάδιο είναι πιο έντονη.
- Δεύτερο επίπεδο.Οι αρχικές διαδικασίες πολλαπλασιασμού του συνδετικού ιστού αναπτύσσονται και τα συμπτώματα μειώνονται. Λόγω του σχηματισμού θρόμβου, υποφέρει η μικροκυκλοφορία, η οποία επιδεινώνει τη σκλήρυνση. Σε αυτό το στάδιο, οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν σεξουαλική δυσλειτουργία: η στύση και η ένταση του οργασμού εξασθενούν, αναπτύσσεται πρόωρη εκσπερμάτιση ή αντίστροφα, ο άνδρας αντιμετωπίζει δυσκολίες στην επίτευξη της κορύφωσης.
- Τρίτο στάδιο. Οι σοβαρές ινοσκληρωτικές αλλαγές είναι χαρακτηριστικές. Έχει αποδειχθεί ότι ο πολλαπλασιασμός του συνδετικού ιστού διεγείρεται όχι μόνο από φλεγμονή, αλλά και από ισχαιμία που συνοδεύει τη συμφορητική προστατίτιδα. Χαρακτηριστικά είναι τα παράπονα δυσκολίας στην ούρηση και σημειώνεται εμπλοκή των νεφρών στην παθολογική διαδικασία.
Συμπτώματα συμφορητικής προστατίτιδας
Η παθολογία εκδηλώνεται με ποικίλα συμπτώματα. Οι περισσότεροι ασθενείς περιγράφουν τον πόνο ως συνεχή ενόχληση στην περιπρωκτική περιοχή, στο όσχεο ή στο πέος. Κάποιοι σημειώνουν αυξημένο πόνο στο περίνεο όταν κάθονται. Η ακτινοβολία του πόνου είναι μεταβλητή - στο κάτω μέρος της πλάτης, στο εσωτερικό των μηρών, στην ουρά. Το πρήξιμο του αδένα συχνά δυσκολεύει την έναρξη της ούρησης και εξασθενεί τη ροή των ούρων. Ένας συμφορητικός τύπος φλεγμονής στο φόντο της αγγειακής παθολογίας συνοδεύεται συχνά από αιμοσπερμία - την εμφάνιση αίματος στο σπέρμα.
Τα συμπτώματα του ερεθισμού της ουροδόχου κύστης περιλαμβάνουν συχνή παρόρμηση και επιτακτική ακράτεια ούρων. Με μακροχρόνια παθολογία, αναπτύσσονται καταθλιπτικές διαταραχές. Είναι ακόμη συζητήσιμο εάν τα ψυχοσυναισθηματικά χαρακτηριστικά οδηγούν σε δυσφορία στο περίνεο ή, αντίθετα, ο πόνος που προκαλείται από τη διόγκωση του προστάτη επηρεάζει την ψυχική κατάσταση ενός άνδρα. Η αύξηση της θερμοκρασίας με ρίγη υποδηλώνει τη μετάβαση της βακτηριακής συμφορητικής προστατίτιδας σε μολυσματική και την ανάγκη έναρξης παθογνωμονικής θεραπείας.
Επιπλοκές
Η συμφορητική προστατίτιδα με την προσθήκη μικροχλωρίδας μπορεί να γίνει οξεία βακτηριακή. Στη φλεγμονώδη διαδικασία μπορεί να εμπλέκονται γειτονικά όργανα και δομές: κυστίδια, ουροδόχος κύστη, όρχεις. Ο ρόλος του αδένα του προστάτη είναι να παράγει υγρό για το σπέρμα· συνήθως έχει μια ειδική σύνθεση που έχει προστατευτική λειτουργία για τα ανδρικά γεννητικά κύτταρα. Οι ανεπαρκείς ποσότητες θρεπτικών συστατικών και οι αλλαγές στις βιοχημικές ιδιότητες των προστατικών εκκρίσεων αναπόφευκτα επηρεάζουν την ποιότητα της εκσπερμάτισης· οι άνδρες με συμφορητική προστατίτιδα διαγιγνώσκονται συχνότερα με υπογονιμότητα.
Με σοβαρή διόγκωση του οργάνου, μέρος των ούρων μετά την ούρηση παραμένει στην ουροδόχο κύστη, γεγονός που οδηγεί στο σχηματισμό παθολογικής παλινδρόμησης των ούρων στους ουρητήρες και στο νεφρικό σύστημα συλλογής. Ως απόκριση στην παλινδρόμηση, μπορεί να εμφανιστεί υδρονέφρωση και επίμονη πυελονεφρίτιδα με έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας. Το 50% των ανδρών αναπτύσσει σεξουαλική δυσλειτουργία: επώδυνη εκσπερμάτιση, δυσπαρεύνια, άβολες νυχτερινές στύσεις, που επιδεινώνουν την ποιότητα ζωής και επηρεάζουν αρνητικά τη σχέση σε ένα ζευγάρι.
Διαγνωστικά
Ο προσδιορισμός της προέλευσης των συμπτωμάτων είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική θεραπεία της συμφορητικής προστατίτιδας, επομένως έχουν αναπτυχθεί διάφορα ερωτηματολόγια για τη διευκόλυνση της διάγνωσης: I-PSS, UPOINT. Αυτά τα ερωτηματολόγια είναι διαθέσιμα σε ρωσική μορφή· χρησιμοποιούνται από ουρολόγους και ανδρολόγους στο ιατρείο τους. Για τον αποκλεισμό του μυοπεριτονιακού συνδρόμου, ενδείκνυται η διαβούλευση με νευρολόγο. Κατά την ψηλάφηση, ο προστάτης είναι διευρυμένος, μέτρια επώδυνος· η συμφορητική φύση της νόσου αποδεικνύεται από κιρσούς του ορθού. Η διάγνωση της συμφορητικής προστατίτιδας περιλαμβάνει:
- Εργαστηριακός έλεγχος. Γίνεται μικροσκοπική και πολιτισμική εξέταση του χυμού του προστάτη. Μια ελαφρά αύξηση του αριθμού των λευκοκυττάρων στο μικροσκόπιο και τα αρνητικά αποτελέσματα βακτηριακής καλλιέργειας επιβεβαιώνουν τη βακτηριακή συμφορητική φλεγμονή. Πραγματοποιούνται δοκιμές PCR για να αποκλειστεί η σεξουαλικά μεταδιδόμενη φύση της νόσου. Στην τρίτη δόση των ούρων μετά το μασάζ, ανιχνεύεται πιο έντονη λευκοκυτταριουρία. Για να αποκλειστεί ο όγκος της ουροδόχου κύστης, μπορεί να γίνει κυτταρολογία ούρων· σε ασθενείς άνω των 40-45 ετών, δικαιολογείται η εξέταση αίματος PSA.
- Οπτικές μέθοδοι έρευνας. Η κύρια οργανική διαγνωστική μέθοδος παραμένει το TRUS, το υπερηχογράφημα της ουροδόχου κύστης. Τα αποτελέσματα της κυστεοουρηθρογραφίας είναι ενημερωτικά για την επιβεβαίωση της δυσλειτουργίας του αυχένα της ουροδόχου κύστης, την αποκάλυψη ενδοπροστατικής και εκσπερμάτωσης παλινδρόμησης ούρων και στένωση της ουρήθρας. Σε περίπτωση έντονης εξασθένησης του πίδακα, γίνεται ουροροομετρία. Η τάση των μυών του πυελικού εδάφους αξιολογείται με τη χρήση βιντεοευροδυναμικής μελέτης.
Η διαφορική διάγνωση πραγματοποιείται με καρκίνωμα ουροδόχου κύστης, BPH, διάμεση κυστίτιδα. Παρόμοιες εκδηλώσεις παρατηρούνται στη φυματίωση του ουρογεννητικού συστήματος και στη στένωση της ουρήθρας, καθώς αυτές οι νοσολογίες χαρακτηρίζονται επίσης από πόνο στην κάτω κοιλιακή χώρα, συμπτώματα δυσουρίας και δυσκολία στην ούρηση. Η συμφορητική προστατίτιδα διακρίνεται από τη βακτηριακή προστατίτιδα· επιπλέον, όλες οι παθολογικές διεργασίες που συνοδεύονται από CPPS στους άνδρες πρέπει να αποκλείονται.
Θεραπεία της συμφορητικής προστατίτιδας
Συνιστάται στον ασθενή να ομαλοποιήσει τη σεξουαλική του ζωή, καθώς η τακτική εκσπερμάτιση βοηθά στην αποστράγγιση των κυψελών και στη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας. Η διακοπτόμενη ή παρατεταμένη σεξουαλική επαφή, η οποία προκαλεί συμφόρηση, είναι απαράδεκτη. Έχει εντοπιστεί μια σειρά προϊόντων που αυξάνουν τη χημική επιθετικότητα των ούρων - η κατανάλωσή τους οδηγεί σε αυξημένα συμπτώματα συμφορητικής προστατίτιδας. Τα μπαχαρικά, ο καφές, οι μαρινάδες, τα καπνιστά τρόφιμα, τα αλκοολούχα και τα ανθρακούχα ποτά θα πρέπει να περιορίζονται ή καλύτερα να αποκλείονται. Η θεραπεία της συμφορητικής φλεγμονής του προστάτη αδένα μπορεί να είναι συντηρητική και χειρουργική.
Συντηρητική θεραπεία
Το θεραπευτικό σχήμα επιλέγεται μεμονωμένα, ανάλογα με τα συμπτώματα που επικρατούν. Σε πολλούς ασθενείς, η βελτίωση εμφανίζεται μετά τη λήψη αντιβακτηριακών φαρμάκων, η οποία εξηγείται από την ελλιπή διάγνωση λανθάνουσας λοίμωξης. Για την αργή ροή ούρων και την ανάγκη καταπόνησης, συνταγογραφούνται άλφα-αναστολείς. Η επείγουσα ούρηση εξουδετερώνεται με αντιχολινεργικά φάρμακα. Οι αναστολείς της 5-άλφα αναγωγάσης έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν τη σοβαρότητα των κλινικών εκδηλώσεων μειώνοντας την απόκριση των μακροφάγων και των λευκοκυττάρων και τη μετανάστευση τους στη φλεγμονώδη ζώνη.
Τα αναλγητικά, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και τα μυοχαλαρωτικά μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τον πόνο και τους μυϊκούς σπασμούς. Είναι λογικό να συμπεριληφθούν στο θεραπευτικό σχήμα φάρμακα που ομαλοποιούν τη μικροκυκλοφορία - φλεβοτονικά (venotonics). Εάν η στάσιμη διαδικασία υποστηρίζει ανεπάρκεια ανδρογόνων, καταφεύγουν σε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης. Σε ασθενείς με αγχώδεις-υπνωτικές και καταθλιπτικές διαταραχές συνιστάται να συμβουλευτούν έναν ψυχίατρο που θα επιλέξει το βέλτιστο αντικαταθλιπτικό.
Με τη συμφορητική φλεγμονή του προστάτη, οι φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες βοηθούν στην ομαλοποίηση της υγείας των ανδρών. Χρησιμοποιούν λέιζερ και μαγνητική θεραπεία, ηλεκτροφόρηση κ. λπ. Η θεραπεία σπα βοηθά στην ανακούφιση των συμπτωμάτων δυσουρίας και στη βελτίωση της σεξουαλικής λειτουργίας: λήψη αλκαλικών μεταλλικών νερών, εφαρμογών παραφίνης και λάσπης, ντους μασάζ. Σε ορισμένους ασθενείς, παρατηρείται ομαλοποίηση της ευημερίας κατά την εκτέλεση θεραπείας άσκησης για τη μείωση της έντασης στους πυελικούς μύες. Το μασάζ του προστάτη δεν αντικαθιστά τη φυσική εκσπερμάτιση, αλλά βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και την παροχέτευση του οργάνου.
Ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι θεραπείας
Εάν η συντηρητική θεραπεία είναι ανεπιτυχής, εξετάζονται επεμβάσεις υψηλής τεχνολογίας - διουρηθρική εκτομή του προστάτη, εστιασμένη υπερηχογραφική κατάλυση υψηλής έντασης. Η πιο αποτελεσματική είναι η διορθική υπερθερμία - μια μη επεμβατική μέθοδος που βασίζεται στην αρχή της θερμικής διάχυσης (ο προστάτης εκτίθεται σε μη εστιασμένη ενέργεια μικροκυμάτων). Η θερμότητα αυξάνει τον μεταβολισμό των ιστών, μειώνει τα συμφορητικά συμπτώματα και έχει νευροαναλγητική δράση. Τα δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των διαδικασιών στη θεραπεία της συμφορητικής προστατίτιδας είναι περιορισμένα.
Πρόγνωση και πρόληψη
Η πρόγνωση για τη ζωή είναι ευνοϊκή, αλλά ο χρόνιος πυελικός πόνος είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Μερικές φορές η συμφορητική προστατίτιδα υποχωρεί αυθόρμητα με την πάροδο του χρόνου. Μια μακροχρόνια διαταραχή του κυκλοφορικού οδηγεί σε σκλήρυνση του ιστού του αδένα, η οποία εκδηλώνεται με επιδείνωση των παραμέτρων του σπερμογράμματος. Η πρόγνωση για τη συμφορητική προστατίτιδα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη συμμόρφωση του ασθενούς με όλες τις συστάσεις και τις αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Η πρόληψη περιλαμβάνει αθλήματα, αποφυγή βαρέων βαρών, εξομάλυνση των σεξουαλικών σχέσεων και αποφυγή κατανάλωσης καφέ και αλκοόλ. Όταν εργάζεστε καθιστική, συνιστάται να κάνετε διαλείμματα για να κάνετε σωματικές ασκήσεις και να χρησιμοποιείτε μαξιλάρι. Προτιμώνται φαρδιά εσώρουχα και παντελόνια. Οι ασθενείς παρακολουθούνται από ουρολόγο με περιοδική αξιολόγηση των εκκρίσεων του προστάτη για φλεγμονή και υπερηχογράφημα και, εάν είναι απαραίτητο, λαμβάνουν αντιβακτηριακή θεραπεία και συνεδρίες μασάζ προστάτη.