Οι δύο πιο συχνές ασθένειες του προστάτη είναι η προστατίτιδα και η καλοήθης υπερπλασία (BPH). Η προστατίτιδα μπορεί να περιπλέκεται από την BPH ή να τη συνοδεύει με περιοδικές παροξύνσεις. Η φαρμακευτική θεραπεία είναι ένα σημαντικό συστατικό στη συνολική θεραπεία των προστάτων. Επιπλέον, η θεραπεία συχνά καταλήγει στην ήττα λόγω ακατάλληλης θεραπείας, χαμένων φαρμάκων και, όταν η κατάσταση ανακουφίζεται, αγνοώντας την ασθένεια.
Έτσι, το 20-30% των ασθενών δεν είναι ικανοποιημένοι με τη θεραπεία, δεν αισθάνονται μείωση των συμπτωμάτων των ουρολογικών διαταραχών και βελτίωση της ποιότητας ζωής. Πιθανότατα, αυτό οφείλεται σε λανθασμένη εκτίμηση της λειτουργίας του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος σε άνδρες με BPH και, κατά συνέπεια, στην επιλογή της ανεπαρκούς θεραπείας.
Όπως γνωρίζετε, η προστατίτιδα είναι οξεία και χρόνια (CP), βακτηριακή και αβακτηριακή.
Προστατίτιδα σε%
- οξεία βακτηριακή προστατίτιδα - 5-10%.
- χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα - 6-10%
- χρόνια αβακτηριακή προστατίτιδα - 80-90%, συμπεριλαμβανομένης της προστατοδυνίας - 20-30%.
Η πιο συνηθισμένη είναι η χρόνια αβακτηριακή προστατίτιδα, η οποία πρέπει να ελέγχεται και να αποτρέπεται έγκαιρα οι παροξύνσεις με και χωρίς BPH.
Τα κύρια φάρμακα για τη θεραπεία της BPH και της χρόνιας προστατίτιδας:
- Αναστολείς της 5α-αναγωγάσης (φινναστερίδη, dutasteride).
- α-αποκλειστές (δοξαζοσίνη, ταμσουλοσίνη)
- φυτοθεραπεία (εκχύλισμα παλάμης sabal);
- αντιβιοτικά
- σύμπλοκα αμινοξέων;
- εκχυλίσματα οργάνων ζώων (εκχύλισμα προστάτη) ·
- φάρμακα εντομοθεραπείας (προϊόντα που προέρχονται από έντομα).
Ταυτόχρονα, στο 13-30% της επίδρασης από τη χρήση α-αποκλειστών δεν εμφανίζεται εντός 3 μηνών από τη θεραπεία - δεν συνιστάται περαιτέρω θεραπεία με φάρμακα αυτής της ομάδας.
Όταν συνταγογραφεί φιναστερίδη, ο γιατρός πρέπει να είναι προετοιμασμένος για το γεγονός ότι οι πιο σημαντικές παρενέργειες του φαρμάκου: ανικανότητα, μειωμένη λίμπιντο, μείωση του όγκου εκσπερμάτισης μπορεί να οδηγήσει σε αυτο-απόσυρση του φαρμάκου από τον ασθενή.
Η θεραπεία της BPH και της προστατίτιδας είναι ένα σημαντικό, όχι πλήρως επιλυμένο ουρολογικό πρόβλημα.
Οι συχνές παροξύνσεις της CP όταν δεν υπάρχουν ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση στον προστάτη αδένα αναγκάζουν τον γιατρό να χρησιμοποιήσει πρόσθετες μεθόδους στη θεραπεία με φάρμακα. Συχνά, η παρουσία ταυτόχρονης CP επιδεινώνει την πορεία της BPH, διότιφλεγμονή στο 80% των περιπτώσεων είναι στον προστάτη αδένα με καλοήθη υπερπλασία.
Η σύγχρονη ιατρική μας δίνει νέες ευκαιρίες για τη θεραπεία της CP και της BPH και την πρόληψη των παροξύνσεων.