Οξεία προστατίτιδα: συμπτώματα, μορφές και χαρακτηριστικά της θεραπείας

Η οξεία προστατίτιδα είναι μια μολυσματική και φλεγμονώδης ασθένεια που καλύπτει τους ιστούς του προστάτη, προκαλώντας εκτεταμένο πρήξιμο και εμφάνιση πυώδους εστίας. Η ασθένεια μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με το στάδιο της ανάπτυξής της. Επομένως, απαιτείται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για την ακριβή διάγνωσή της. Η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας βασίζεται συχνότερα στη λήψη φαρμάκων και τεχνικών φυσικοθεραπείας.

Οι λόγοι

Ο αλκοολισμός μπορεί να προκαλέσει οξεία προστατίτιδα.

Η ασθένεια εμφανίζεται συχνότερα σε άνδρες άνω των 30 ετών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ασθένεια αναπτύσσεται λόγω της αρνητικής επίδρασης της παθογόνου μικροχλωρίδας στο ανδρικό σώμα. Έτσι, η οξεία προστατίτιδα στους άνδρες μπορεί να προκληθεί από τη δραστηριότητα των ακόλουθων μικροοργανισμών:

• Η ασθένεια του σταφυλοκοκου;
• Pseudomonas aeruginosa και Escherichia coli;
• κλεψίγια;
• εντεροκόκκος;
• Πρωτεύς.

Οι περισσότεροι από τους παραπάνω μικροοργανισμούς βρίσκονται συνεχώς στο ανθρώπινο σώμα, ενώ δεν παρατηρείται φλεγμονή. Εάν τέτοια βακτήρια εισέλθουν στους ιστούς του προστάτη, τότε ξεκινά η διαδικασία της ενεργού αναπαραγωγής τους, ως αποτέλεσμα της οποίας αναπτύσσεται σοβαρή φλεγμονή στον προστάτη.

Η διείσδυση βακτηρίων στο ουρογεννητικό σύστημα μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής χωρίς προστασία. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό για άτομα που δεν έχουν τακτικά σεξουαλικούς συντρόφους να χρησιμοποιούν προφυλακτικά.

Η φλεγμονή μπορεί επίσης να είναι μη μολυσματικής φύσης, αναπτύσσοντας για τους ακόλουθους λόγους:

• ευσαρκία;
• καθιστική ζωή;
• σπάνια σεξουαλική επαφή
• σημαντική υποθερμία
• διακοπή της σεξουαλικής επαφής
• διατροφικές διαταραχές;
• κάπνισμα και κατάχρηση αλκοόλ.

Οι παραπάνω παράγοντες δημιουργούν ένα εύφορο έδαφος για στασιμότητα της έκκρισης του προστάτη. Ταυτόχρονα, οι στάσεις αίματος παρατηρούνται στα αγγεία που βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση με το όργανο.

Με σημαντική συσσώρευση εκκρίσεων προστάτη, δημιουργείται ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την αναπαραγωγή παθογόνων μικροχλωρίδων. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται η ανάπτυξη της φλεγμονώδους διαδικασίας. Το τελευταίο είναι ικανό να προκαλέσει μια σειρά επιπλοκών, όπως:

• BPH;
• αποστήματα ·
• ογκολογική διαδικασία.

Σπουδαίος!Στο πλαίσιο της οξείας προστατίτιδας, οι περισσότεροι άνδρες αναπτύσσουν προβλήματα με την ισχύ και υπάρχει κίνδυνος υπογονιμότητας.

Έτσι, στην ομάδα κινδύνου για την ανάπτυξη αυτής της ασθένειας είναι άτομα που:

• δεν υπάρχει κανονική σεξουαλική ζωή.
• υπάρχει έλλειψη σωματικής δραστηριότητας.
• υπάρχουν κακές συνήθειες.

Μορφές και στάδια

Για τυχόν συμπτώματα δυσφορίας του προστάτη, θα πρέπει να πάτε αμέσως στο νοσοκομείο.

Στη σύγχρονη ιατρική, υπάρχουν τρία κύρια στάδια αυτής της ασθένειας. Ας τα εξετάσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες:

1. Το πρώτο στάδιο ονομάζεται καταρροή.Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση μιας πρωτογενούς φλεγμονώδους διαδικασίας με την εμφάνιση οιδήματος του αδενικού ιστού, επέκταση των ακινών. Σε αυτήν την περίπτωση, ο προστάτης αδένας αυξάνεται σε μέγεθος. Εάν η ασθένεια δεν αντιμετωπιστεί, τότε η φλεγμονή σταδιακά περνά στους αγωγούς απέκκρισης των προστάτη, που συνδέονται με το οπίσθιο τμήμα της ουρήθρας. Με τη φλεγμονή των αγωγών του προστάτη, εμφανίζεται η σταδιακή στένωση και απόφραξή τους, ως αποτέλεσμα της οποίας η διαδικασία έκκρισης της έκκρισης του προστάτη είναι κάπως δύσκολη. Στο καταρροϊκό στάδιο της ανάπτυξής του, η φλεγμονώδης διαδικασία καλύπτει μόνο τα βλεννογόνα στρώματα.
2. Αυτό ακολουθείται από το ωοθυλακικό στάδιο της νόσου.Χαρακτηρίζεται από την περαιτέρω πρόοδο της φλεγμονώδους διαδικασίας, στην οποία εμπλέκονται σταδιακά οι υπόλοιποι ιστοί του οργάνου. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσεται μια οξεία μορφή βακτηριακής προστατίτιδας. Στην ανάλυση των ούρων σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης της νόσου, υπάρχει πύον. Ωστόσο, παρά τη βλάβη σε σημαντικό αριθμό ιστών, η θυλακιώδης μορφή προστατίτιδας ανταποκρίνεται καλά στη θεραπεία.
3. Το τελευταίο στάδιο ονομάζεται παρεγχυματικό.Χαρακτηρίζεται από καταστροφική αλλαγή στους ιστούς του προστάτη. Ταυτόχρονα, το πρήξιμο σταδιακά αυξάνεται και η φλεγμονώδης διαδικασία καλύπτει τελικά ολόκληρο το όργανο. Εάν η ανάπτυξη της νόσου φτάσει σε αυτό το στάδιο, τότε η διαδικασία θεραπείας είναι πολύ περίπλοκη, απαιτώντας ριζικά μέτρα. Ελλείψει έγκαιρης και επαρκούς θεραπείας, μπορεί να αναπτυχθεί χρόνια προστατίτιδα.

Στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξης αυτής της ασθένειας, συνήθως διακρίνεται ένα υποξείο στάδιο. Χαρακτηρίζεται από μια ασθενή σοβαρότητα των σημείων, η οποία εξηγείται από τη χαμηλή δραστηριότητα των παθογόνων. Η ασθένεια μπορεί να είναι σε αυτό το στάδιο για μεγάλο χρονικό διάστημα εάν το σώμα του ασθενούς έχει καλή αντίσταση. Ταυτόχρονα, είναι πολύ δύσκολο να διαγνωστεί η ασθένεια στο υποξεία στάδιο, γι 'αυτό οι περισσότεροι ασθενείς δεν λαμβάνουν έγκαιρη θεραπεία.

Συμπτώματα

Κάθε μία από τις μορφές αυτής της ασθένειας χαρακτηρίζεται από τα δικά της συμπτώματα. Επομένως, πρέπει να τα εξετάσετε ξεχωριστά.

Καταρρακτική μορφή

Αυτή η μορφή της νόσου χαρακτηρίζεται από συχνές επιθυμίες να περπατάμε για λίγη ανάγκη.

Εάν η λοίμωξη έχει φθάσει στους εκκριτικούς αγωγούς, τότε αναπτύσσεται αυτό το στάδιο της νόσου. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η φλεγμονώδης διαδικασία δεν υπερβαίνει τη βλεννογόνο μεμβράνη, ο προστάτης αδένας αυξάνεται σε μέγεθος και διογκώνεται. Σε αυτήν την περίπτωση, η ουρήθρα συμπιέζεται.

Τα συμπτώματα της οξείας προστατίτιδας σε αυτό το στάδιο είναι ήπια:

• Λόγω της συμπίεσης του καναλιού, ο ασθενής μπορεί να παρατηρήσει μικρά προβλήματα με την ούρηση.
• τη νύχτα, η επιθυμία για ούρηση γίνεται συχνότερη.
• πιθανώς αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος έως 38 βαθμούς.
• όταν ο ασθενής βρίσκεται σε καθιστή θέση, μπορεί να αισθανθεί κάποια βαρύτητα στο περίνεο.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η καταρροϊκή μορφή εμφανίζεται χωρίς σοβαρή υπερθερμία.

Τα συμπτώματα της νόσου μπορούν να εξαφανιστούν μόνα τους μετά από μερικές εβδομάδες μετά την ανάπτυξη. Και οι περισσότεροι ασθενείς σε αυτήν την περίπτωση δεν πηγαίνουν στον γιατρό. Ωστόσο, αυτό είναι γεμάτο με τη μετάβαση της νόσου σε χρόνια κατάσταση. Με την προϋπόθεση ότι η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας ξεκινά εγκαίρως, η ασθένεια υποχωρεί μετά από 10 ημέρες.

Φορητή μορφή

Εάν το στάδιο του καταρροϊκού δεν έχει αντιμετωπιστεί, τότε η ασθένεια αναπτύσσεται περαιτέρω, επηρεάζοντας μεμονωμένους λοβούς του οργάνου. Σε αυτήν την περίπτωση, εμφανίζονται έντονα συμπτώματα:

• έντονοι πόνοι που παρατηρήθηκαν κατά την ούρηση.
• η θερμοκρασία του σώματος του ασθενούς διατηρείται περίπου στους 38 βαθμούς.
• ένας θαμπός πόνος εμφανίζεται στο περίνεο, που ακτινοβολεί στο πέος.
• η διαδικασία ούρησης είναι περίπλοκη.
• ο ασθενής έχει δυσκολία στην αφόδευση λόγω της παρουσίας σοβαρού πόνου.

Δεδομένου ότι αυτό το στάδιο χαρακτηρίζεται από πυώδη βλάβη του προστάτη, μπορεί να παρατηρηθούν νήματα πύου στα ούρα του ασθενούς. Υπό την προϋπόθεση ότι η θεραπεία πραγματοποιείται εγκαίρως, μια πλήρης θεραπεία για την ασθένεια σε αυτό το στάδιο εμφανίζεται σε λιγότερο από δύο εβδομάδες μετά την έναρξη των διαδικασιών.

Παρεγχυματική μορφή

Ονομάζεται επίσης διάχυτο. Δεδομένου ότι η φλεγμονώδης διαδικασία καλύπτει ολόκληρο το όργανο, εμφανίζονται τα ακόλουθα συμπτώματα:

1. Ο περινεϊκός πόνος γίνεται σχεδόν αφόρητος. Περιοδικά, μετακινούνται στο πέος της βλεφαρίδας. Κάποια ανακούφιση από τον πόνο είναι δυνατή στην ύπτια θέση, όταν ο ασθενής πιέζει και τα δύο πόδια στο στήθος.
2. Αίσθηση ξένου σώματος στο ορθό. Υπάρχει σημαντικός πόνος στις κινήσεις του εντέρου. Η δυσκοιλιότητα γίνεται πιο συχνή και εάν η φλεγμονώδης διαδικασία μετατραπεί σε αντιδραστική μορφή, τότε η έκκριση βλέννας ξεκινά από τον πρωκτό.
3. Εμφανίζονται σοβαρά προβλήματα με την ούρηση. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι δυνατή η μερική και πλήρης κατακράτηση ούρων.
4. Η θερμοκρασία του σώματος μπορεί να φτάσει τους 40 βαθμούς. Ο ασθενής πάσχει από ρίγη.

Διαγνωστικά

Για να γίνει μια οριστική διάγνωση, θα απαιτηθούν διάφορες μελέτες.

Αυτή η ασθένεια διαγιγνώσκεται από έναν εξειδικευμένο ουρολόγο που διεξάγει μια ολοκληρωμένη μελέτη που περιλαμβάνει τους ακόλουθους τύπους διαδικασιών:

• σωματική εξέταση;
• οργανική έρευνα;
• εργαστηριακή έρευνα.

Κατά την αρχική εξέταση του ασθενούς, ο ειδικός ψηλαφεί τον αδένα. Αυτό πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά, αποφεύγοντας κινήσεις μασάζ και έντονη πίεση. Διαφορετικά, μπορείτε να προκαλέσετε σημαντική ενόχληση στον ασθενή.

Η κύρια διαγνωστική μέθοδος είναι η μελέτη του προστάτη, που πραγματοποιείται με την εισαγωγή ενός ανιχνευτή στο ορθό. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στους ειδικούς να λάβουν τα ακόλουθα δεδομένα:

• προσδιορίστε την απόκριση του πόνου.
• προσδιορίστε τις κύριες εστίες της καταστροφής ·
• επιβεβαίωση ή άρνηση σημείων σύντηξης πυώδους ιστού ·
• αξιολογεί το σχήμα του οργάνου και τη συμμετρία του, το μέγεθος και τη συνοχή του.

Κατά κανόνα, στην ψηλάφηση του προστάτη, επισημαίνεται το μυστικό αυτού του οργάνου. Η ανάλυσή του σας επιτρέπει να προσδιορίσετε με ακρίβεια την παρουσία μιας φλεγμονώδους διαδικασίας. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, ελέγχεται ο αριθμός των λευκοκυττάρων, των αμυλοειδών σωμάτων και άλλων συστατικών.

• βακτηριακή καλλιέργεια ούρων και εκκρίσεων ουρήθρας με αντιβιοτικό
• Μελέτες PCR για απόξεση.
• σπορά αίματος για καλλιέργεια αίματος.

Η φύση και η σοβαρότητα των δυσουρικών διαταραχών στην οξεία πορεία της νόσου αξιολογείται με τη χρήση ουροφλομετρίας.

Ο υπέρηχος του προστάτη με σύνδρομο μέτριου πόνου μπορεί να πραγματοποιηθεί εγκάρσια και σε περίπτωση σοβαρής αντίδρασης πόνου - διαδερμικής. Ηχοσκοπικά, εκτιμάται το σχήμα, το μέγεθος του αδένα, η παρουσία εστιακών ή διάχυτων αλλαγών, καθορίζεται το στάδιο της οξείας φλεγμονώδους διαδικασίας.

Όταν σχεδιάζετε χειρουργική επέμβαση για καταστροφικές μορφές οξείας προστατίτιδας, συνιστάται η διεξαγωγή μαγνητικής τομογραφίας της πυελικής περιοχής.

Θεραπεία της ασθένειας

Η κύρια μέθοδος θεραπείας για την οξεία προστατίτιδα είναι η ειοτροπική θεραπεία. Βασίζεται στον έγκαιρο διορισμό αντιμικροβιακών φαρμάκων στον ασθενή, το οποίο θα αποτρέψει την περαιτέρω ανάπτυξη παθογόνου μικροχλωρίδας στα πυελικά όργανα. Εκτός από τα φάρμακα, ο ασθενής έχει συνταγογραφηθεί λαϊκές θεραπείες και διαδικασίες φυσιοθεραπείας. Μια ισορροπημένη διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στη θεραπεία της οξείας προστατίτιδας.

Φάρμακα

Η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας πρέπει να περιλαμβάνει εξάλειψη της λοίμωξης που προκάλεσε τη φλεγμονή. Επιπλέον, το καθήκον της θεραπείας είναι να εξαλείψει τη στασιμότητα και να ομαλοποιήσει τη διαδικασία κυκλοφορίας του αίματος.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία εξωτερικών ασθενών χρησιμοποιείται σε ασθενείς με οξεία προστατίτιδα. Εάν ο ασθενής έχει παρεγχυματική μορφή της νόσου, τότε υποβάλλεται σε νοσηλεία.

Η θεραπεία της οξείας μολυσματικής προστατίτιδας περιλαμβάνει την υποχρεωτική λήψη αντιβιοτικών. Σε αυτήν την περίπτωση, η διάρκεια της θεραπείας καθορίζεται από έναν ειδικό, ακριβώς όπως τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται.

Τα αντιβιοτικά διαφορετικών ομάδων είναι δραστικά έναντι διαφόρων μικροοργανισμών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επαγγελματική θεραπεία πραγματοποιείται μόνο βάσει διεξοδικής διάγνωσης. Έτσι, ο γιατρός θα είναι σε θέση να επιλέξει ακριβώς τη θεραπεία που θα είναι αποτελεσματική έναντι ενός συγκεκριμένου παθογόνου. Συνήθως, η θεραπεία πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας φάρμακα αυτών των ομάδων:

• φθοροκινολόνες;
• πενικιλίνες
• μακρολίδια.

Τα πρώτα θεωρούνται τα πιο αποτελεσματικά. Για αυτόν τον λόγο, χρησιμοποιούνται συχνότερα στη θεραπεία της οξείας προστατίτιδας.

Αν και τα αντιβιοτικά είναι ο βασικός παράγοντας της θεραπείας, δεν είναι τα μόνα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για οξεία προστατίτιδα. Συγκεκριμένα, στους ασθενείς συνταγογραφούνται αντιισταμινικά και βακτήρια φιλικά στο έντερο.

Σε όλα τα στάδια της θεραπείας της οξείας προστατίτιδας, είναι πολύ σημαντικό να τονωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Για αυτόν τον λόγο, συνταγογραφούνται ανοσοδιεγερτικά φάρμακα σε ασθενείς.

Εκτός από τους παραπάνω παράγοντες, οι ιντερφερόνες χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της οξείας προστατίτιδας. Είναι δυνατή η λήψη τέτοιων φαρμάκων με τη μορφή δισκίων και μέσω ενδομυϊκών ενέσεων. Η τελευταία επιλογή θεωρείται προτιμότερη.

Φυσιοθεραπεία

Υπό την προϋπόθεση της σωστά επιλεγμένης φαρμακευτικής αγωγής της οξείας προστατίτιδας, η σοβαρότητα των συμπτωμάτων αυτής της νόσου μειώνεται σημαντικά. Για την ενοποίηση των αποτελεσμάτων που λαμβάνονται, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες φυσικοθεραπευτικές τεχνικές:

• Θεραπεία μικροκυμάτων και UHF.
• πρωκτική ηλεκτροφόρηση;
• μασάζ προστάτη.

Λαϊκές θεραπείες

Πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι είναι αδύνατη η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας χρησιμοποιώντας μόνο παραδοσιακή ιατρική. Επιπλέον, τέτοια αυτοθεραπεία μπορεί να επιδεινώσει σημαντικά την ασθένεια, οδηγώντας σε μια σειρά επιπλοκών. Σε αυτήν την περίπτωση, οι λαϊκές συνταγές μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο ως συμπλήρωμα των επίσημων φαρμάκων. Επιπλέον, πολλά φαρμακευτικά φάρμακα παρασκευάζονται από διάφορα φυτά.

Κατά κανόνα, με οξεία μορφή προστατίτιδας, στους ασθενείς συνταγογραφούνται διάφορες εγχύσεις και αφέψημα. Θα πρέπει να λαμβάνονται από το στόμα ή να χρησιμοποιούνται για να ληφθεί ένα θεραπευτικό διάλυμα κατά το μπάνιο. Τα πιο αποτελεσματικά σε αυτήν την περίπτωση είναι τα ακόλουθα φυτά:

• κάστανο;
• μητέρα και μητριά;
• αλογοουρά αγρού ·
• Φλοιός βελανιδιάς;
• χαμομήλι.

Διατροφή

Το κλειδί για τη θεραπεία της οξείας προστατίτιδας είναι μια ισορροπημένη διατροφή. Η συμπερίληψη ορισμένων προϊόντων στο εβδομαδιαίο μενού του ασθενούς βασίζεται στη σοβαρότητα της ασθένειάς του. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το στάδιο της νόσου, τα ακόλουθα τρόφιμα πρέπει να εξαιρούνται από τη διατροφή για λίγο:

• καπνιστό κρέας.
• τηγανητά φαγητά;
• διατήρηση;
• δυνατό τσάι και καφέ
• αλκοολούχα ποτά;
• πικάντικα και αλμυρά τρόφιμα
• λιπαρά ψάρια και κρέας.

Προφύλαξη

Οι αθλητικές δραστηριότητες είναι πολύ χρήσιμες για την πρόληψη των παθήσεων του προστάτη.

Η πρόληψη της οξείας προστατίτιδας συνεπάγεται την έγκαιρη εξάλειψη της φλεγμονώδους διαδικασίας. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν εγκαίρως οι βακτηριακές, μυκητιακές και ιογενείς ασθένειες. Ταυτόχρονα, τυχόν ιατρικοί χειρισμοί που σχετίζονται με ενδοουρηθρικές ή ενδοεντερικές εξετάσεις πρέπει να διεξάγονται με την επιφύλαξη των κατάλληλων ασηπτικών κανόνων.

Η αποτελεσματική πρόληψη της οξείας προστατίτιδας βασίζεται στις ακόλουθες αρχές:

1. Ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
2. Γεννητική υγιεινή.
3. Έχοντας μια κανονική σεξουαλική ζωή.
4. Συστηματική σωματική δραστηριότητα και βόλτες στον καθαρό αέρα.
5. Απόρριψη κακών συνηθειών.
6. Ομαλοποίηση της διατροφής.

Το περιοδικό μασάζ προστάτη μπορεί να είναι μια εξαιρετική πρόληψη ορισμένων ουρολογικών παθήσεων.

Εάν παρατηρήσετε τα πρώτα σημάδια της προστατίτιδας, δεν πρέπει να διστάσετε - πρέπει να δείτε έναν ειδικό το συντομότερο δυνατό. Αυτό θα βοηθήσει στην ταχύτερη θεραπεία της νόσου και θα αποτρέψει ορισμένες αρνητικές συνέπειες.